دلنوشته های من

مـبــتلا بــه رفتـــــنـم !

همــیشـه بــــوده ام ..

از آدم هـــا .. مــــــــــــرا .. خـــاطـــره ای خــوب .. بــس ...!

نه تو میفهمی ! نه اینا ....

که این روزا من اصلا" شبیه خودم نیسم !

دنیا را در ۸۰ روز دور زده اند … ما که دیگر جای خود داریم !!!

غمگینــم...

مثه عکسـی در اعلامیــــه ی ترحیـــــم !

کـــه "لـــبخنــدش" ..

دیگــران را "مـی گــریـانـد" ...!

آرزوهایم هوایی میشوند ...!

به باد میروند ...!

دود میشنود ...!

حس میکنم معتاد حسرت هایم شده ام...!!!

یه جایــی هم هست

بعــد از کلی دویـدن یهــو وایمیستی ...

سرتــو میندازی پاییــن و آروم میگی:

" دیگه زورم نمیــرسه"

همیـــشه نمیــــشه زد به بــی خیالی و گفــــت :

تنــــــــــها اومدم و تنـــــــــــها هم میرم

یـــــــــه وقتایی

شـــــــــاید حتی برای ساعت یا دقیقه ای

کــــــــم میــــــــــاری

دل وامـــــــــوندت یکی رو میخواد

که عاشـــــــــــقونه دوسش داری !!!

ایـن روزهــا....

به قـــــول پنـــاهی

دروغ گفتــــن را خــــــوب یـاد گرفتــــــــــه ام

حــال مـ ــن خــــــــوب است

خــوبِ خــوب

فقـط زیــــاد تا قسمتــی هــــوای دلــ ــم طوفــــانی

همــراه با غبـــارهـای خستگـــــــــــــی ست

و فکـر مـی کنـــم

ایـن روزهـــا...

خــدا هـم از حـــرف هـای تکـــ ــراری مــ ــن خستـــه است

چـه حــس مشتـرکـــی داریــم مــ ــن و خـــدا

او...

از حــرف هـای تکـــ ـــراری مــن خستـــه است

و مـــن...

از تکـــ ــرار غـــــم انگیــز روزهــــایم

.

هی (ر ا ه) امدم باتو هی (ه ا ر)شدی با من.

دِلَـــــــــم کَــــمــــی هَـــــــوا ی

مَــــرد داشــتن کَـــرده ...!

هـــــوا ی کَــــمــــی تِــــــــکــیـه گــــــآه ،

کَــــمــــی حَــــــرف

کَــــمــــی فَـــــهــمـیـدَن ...

هَـــــوا ی یِـــکــ شـــآنــه.

ترسم ای مرگ نيايی تو و من پير شوم

آنقدر زنده بمانم كه ز جان سير شوم

خداحافظ بی وفا

مطمئن باش از هر دست که بگیری از همون دستم پس میگیری

پس منتظر باش یه روزی تو همین روزا وقتی که انتظارش رو نداری

عشقت تنهات میذاره مطمئن باش!

خاطره ها را رشوه میدهم به روزهایم تا از بی تو بودن صدایشان در نیاید ...

چند بار بگویم

این دنیا ظرفیت عشقهای فوق العاده را ندارد!

عادی باشید!

همین...

حَســــــرَتــ ـــــ !

يعنے رو بـہ رويــــَــــمـ نِشَستـہ اے

وَ باز خيســـــےِ چِشمـــانــَـمـ را ،

آن دَستمآلِ خُشکــِ بے اِحسآس پاکــ کُنــَـــد

حَســــــرَتــ ـــــ !

يَعنے شآنـہ هايَتــ دوش بـہ دوشـَــــــمـ باشَد

اَما نَتوانــَــم اَز دِلتَنگے بـہ آن پَناه بِبـــــــرَمـ

حَســــــرَتــ ـــــ !

يَعنے تــــ ــــو کـہ در عينِ بـــــــــودَنتــ

داشتَنتــ را آرزو مے کُنــــَــــمـ...